Graceland

Graceland

The Mississippi Delta,shining like a national guitar. 
I'm following the river,down the highway.
To the cradle of the civil war.
I'm going to Graceland,Memphis Tennesee.
I'm going to graceland.

Dit ( begin van het ) nummer van PAUL SIMON, GRACELAND heb ik wel duizend keer gedraaid en gezongen.Jaren van gedroomd dat het eens zo zou moeten gaan en nu is het dan zover.
We volgde de Mississippi en eergisteren avond in Vicksburg schitterende hij in al zijn pracht. ( en dan dat meesterlijke vervolg van Simon, shining like a national guitar). Dat zagen we ook vanaf de veranda van Mansion Corners. Het is alsof we met Paul Simon deze reis zo maken.

Via een stukje ARKANSAS waar we terecht kwamen in het wonderlijke plaatsje MARIANNA  ( eerbetoon aan mijn ( reis ) maatje,) zijn we nu eindelijk in MEMPHIS TENNESSEE .
Waren we gister nog bij de " king of the blues" nu zijn we bij de " king of rock and roll "

ELVIS PRESLEY en zijn GRACELAND.

Miljoenen pelgrims gingen ons voor en zelfs al ben je een muziek analfabeet, je gaat hier voor de bijl. We hadden veel kitsch verwacht,maar het viel mee. Zou mijn huis niet zijn , maar het is geweldig om door dit tijdsbeeld te wandelen. Wat heeft die man veel voor de muziek betekent,honderden gouden platen,foto,s,filmpjes en relikwieën kun je bewonderen. Wat moet ELVIS veel vrouwen gek gemaakt hebben. Het was een mooi menneke. Prachtig om te zien dat mensen net als wij terug in de tijd mijmeren. ( Elvis kwam op toen ik geboren werd). Maar ook jonge ouders met kids van 10 of twintigers, dertigers en veertigers, allen zie je vol bewondering deze perfect geregisseerde maar toch intrigerende rondgang ondergaan. Zorgvuldig wordt de mythe in stand gehouden,want buiten zijn graf wordt er geen aandacht gegeven aan de aftakeling van deze geweldige artiest. Wat jammer dat zo,n man het beroemd zijn niet aan kon. ( daar was hij ook geen uitzondering in trouwens).
Elvis bracht Rhythem & Blues,Gospel,Country,Soul  bij elkaar en maakte er ROCK AND ROLL van. Muziek die ( meer nog dan Beatles en Stones ) bij miljoenen zal blijven hangen. Een lange warme middag lang zuigen we ons vol met meimeren naar de fifties,sixties en seventies.  Als je ergens als pelgrim in wilt geloven dan blijf ik voor dit soort heiligdommen gaan. Even plagen nog die Amerikanen, uiteindelijk hebben ze Elvis carrière mooi aan een Hollander te danken. Kolonel Parker ( Dries van Kuijk ) was zijn hele leven zijn manager. Zo die zit voor ons.

Moe rijden we naar Down Town MEMPHIS en zoeken ons appartement, the Exchange is een nieuwe verassing. Een oud gebouw waar vroeger de katoenbeurs in was. Een groot appartement waar met uitzicht op een leuk parkje.

Vanavond doen we niks, we gaan wat eten halen en met de benen omhoog. Dat dachten we tenminste.  Als we buiten komen om naar de super te gaan is het een drukte van belang. Een alleraardigste politieman ( en die zijn er veel naar blijkt) legt uit dat het BEALE STREET FEST is. Dat moeten we zien. We volgen de stroom. Ik ben toch op heel wat muziekplekken geweest. De Punder, van Kaothove,of zelfs in ut Grifke, maar wat we hier zien en horen gaat nooit iemand van ons geloven. Hier ademt men muziek. Duizenden mensen ( most beautiful black) swingen en uit alle kroegen komt SOUL,BLUES of ROCK AND ROLL. We gaan op een verhoogd terras zitten en genieten, zelfs de grootste pessimist wordt hier heel blij van. Wat hebben wij het getroffen.

Moe,heel moe gaan we terug. Ons muziekje draaien van deze geweldige dag. ELVIS te kust en te keur heb ik in mijn bibliotheek. Daar gaan we ..
WOODEN HEART
HEARTBREAK HOTEL
ALL SHOOK UP
DEVIL IN DISGUISE 
ARE YOU LONESOME TONIGHT
MARIE,S THE NAME
IN THE GETTO
SUSPICIOUS MINDS
BURNING LOVE
en wat dacht je van dan naar bed gaan met 
ONE NIGHT WITH YOU


draai ze allemaal maar en je zult ooit op pelgrimage gaan naar GRACELAND 



Verstuurd vanaf mijn iPad