Marianne and More

Marianne and More 

Ja vandaag is het de dag van Marianne, een jaartje erbij en dit keer 12 uur eerder dan normaal. Marianne houdt het liever bij Nederlandse tijd ( dus moet ze nog even wachten voor de kus ) en verlaten we eerst dus deze grappige camping en gaan we lekker op pad.

Waar kun je in 3 uur van de Alpen, naar Noorwegen , dan naar Wales om dan te eindigen in het zuidelijkste plaatsje van South Island. Bluff, nee hoor want we zijn echt in Bluff en wat we gezien hebben vandaag is ook geen Bluff. 
Ritje van 160 km, zo gepiept !!!!! Mooi niet hier. Dag Fjorden gebied in de wolken en hallo mooie groene glooiende heuvels vol met donzige stipjes ( schapen ). Langs de weg rijen met yuca,s met daarin wuivende witte palmen .We komen langs Lonnekers Bush ( altijd grappig,als je  herkenbare namen terug ziet in den vreemde ),we stoppen bij de Suspension Bridge uit 1899 en komen in het kleine pleisterplaatsje Tuatapere. Een allervriendelijkste barman vertelt honderd uit over hoe relaxt het leven hier is en maakt tegelijk heerlijke koffie. We kopen ook nog door hem zelf gemaakt brood en als dank vertelt zijn vader over de houtindustrie van vroeger ( toen was het dorpje 3000 zielen en nu 300 ). De regering zette de ontbossing stop en het dorp liep leeg. Hij gaf ons ook nog de tip om vooral langs "  Gemstones On the Beach " te gaan om mooie stenen te zoeken. Doen we. 

Even een anekdote over de eenzame fietser. Waar we ook ter wereld zijn, je komt ze soms tegen. De eenzame fietser ,ja soms ook een wandelaar,met een enorme rugzak of zoals een paar dagen geleden met een soort rugzak op wieltjes 
achter zich aan )Als je zo iemand dan ziet lopen / fietsen in dit land met die onwezenlijke afstanden, dan denk ik altijd ; wat moet deze mensen bewogen hebben om dit in je stikke eentje te doen, je moet meestijds echt langs de kant van de weg slapen,alleen je kostje koken en al wat je ziet of beleefd kun je niet delen. Een ding is zeker; je leert het land wel goed kennen. Je zelf ook trouwens. Je moet Groot respect voor hun doorzetting vermogen, maar het is toch niets voor mij. 
HOE STERK IS DE EENZAME FIETSER van BOUDEWIJN DE GROOT is een inkoppertje.

En dan is daar ineens weer de zee. Prachtige kilometers lange  witte branding en lichtblauw water. Picknicken en genieten met het verse brood van even terug. Gemstone Beach doen we, maar de stenen en het goudzand  zijn al geplunderd door andere gelukszoekers , we komen door het leuke plaatsje Riverton en het wat mysterieuze stadje Invercargill. De namen doen aan Schotland denken en die kwamen er pakweg 1835 genoeg naar hier. We zakken nog iets verder naar het zuidelijkste havenplaatsje, Bluff en gaan meteen naar Stirling point waar een leuke wegwijzer ons wijst waar London enz, ligt. 18958 km. We zijn toch wel een eind van huis. Het Oyster restaurant iets hoger gelegen lijkt mij het doel voor vanavond, dat dus straks eerst maar eens even naar de self check in camping. 

Steeds toen we door de heuvels reden en ik aan Wales/ Schotland moest denken, kwam dit liedje boven. MARTY WILDE met ABERGAVENNY. Draai het maar eens , het klopt voor vandaag als een bus, en.......je wordt er heel vrolijk van. 
Op naar het restaurant om de verjaardag van Marianne te vieren. Dat viel dus tegen,deze wereldplek was " fully bookt" Dan maar een stevige wandeling naar het dorpje dat er verlaten ( zoals velen dorpjes ) maar ook een beetje verwaarloosd bij ligt. In een soort volkskroeg,annex gokpaleis vinden we toch iets te eten en dat valt zowaar niet tegen. Zo zie je maar, het hoeft niet altijd luxe Te zijn. 
We pakken in de camper nog een borreltje op Marianne haar bijzondere verjaardag. FOR EVER YOUNG van ROD STEWART is dan ook voor haar, want zo voelen we ons.

Maandag 8 feb. Vroeg zijn we wakker en het is flink bewolkt. We besluiten om stevig door te rijden richting Dunedin. Maar !!!! de diesel raakt aardig op en bij Fortrose vinden we na enige moeite verscholen achter het infopunt een pomp. We hebben geluk ,er is iemand, en die haalt het hangslot eraf. Hij adviseert ons toch echt om de B weg door The Catlins te nemen want die is echt de moeite waard. En gelijk kreeg hij. Het begint al met door de krachtige wind van zee plat gewaaide bomen. Dan via een landweg naar Waipapa point voor de eerste ontmoeting met een knorrige zeeleeuw. Meer landwegen en eenzame boerderijen,waar ver van het weggetje duidelijk te zien is dat er schapen worden geschoren. Gezien de eerdere ervaring met de garagehouder heb ik niet de lef om het hek op te maken en te vragen of ik foto,s mag maken. We turen zo wel van verre . Het bord met " Niagara falls,the smallest fall of the world " negeren we maar. ( maar is wel grappig ). Later zien we wel Purakaunui falls en die is ook klein maar van een liefheid die je er lang doet blijven kijken. We zien ook prachtige varens, " the fern " is trouwens het symbool van NZ en zal waarschijnlijk ook de nieuwe vlag gaan beheersen. Verkiezing eind maart. The Florence Hill Lookout wordt ook weer een stop met een letterijk en figuurlijk hoogte puntje. Hoe wit kan een strand  zijn en hoe azuur blauw een zee. 
picknicken hier, uiensoep met kruidenbrood. 
We doen nog Porpoise Bay,want daar zou je kunnen zwemmen met dolfijnen,nou die zien we wel vanaf het prachtig witte strand, maar dan moet je toch wel heel vlug wezen en zo ver zwemmen dat zit er niet in , want die beestjes gaan steeds verder als je dichtbij komt. We geloven het wel.
Zo tuffen, stoppen en wandelen we weer een prachtige dag voorbij. 

We rijden een erf op. Er komen mensen op ons af en in het onvervalst dialect van onze geboortestreek wordt er geroepen " w'e skon  d'e gullie er bent,hoe goi ut. We zijn bij Ad en Thea Bekkers. Ad een volle neef van Marianne en dertig jaar geleden met Thea vol lef  naar NZ getrokken om te gaan boeren.. Maar daar over latermeer,want er staat een gigantische barbecue klaar en met zijn hele gezin genieten we van lekker eten glaasje wijn erbij en maar ouwehoeren  tot 1 uur s,nachts toe. Wat een Brabantse gastvrijheid .

Als je the Catlins en deze streek wilt plaatsen,luister dan naar de plaat IF PARADISE IS HAVE AS NICE  
van THE AMEN CORNER.