The Lakes

The Lakes 

Je kunt wel heel stoer doen over regenwouden,maar die dingen zijn niet zomaar ontstaan. Wat heb je er eerst en vooral voor nodig ? Juist regen en dat doet het vandaag met wakker worden dan ook met bakken. Toch gaan we goed gemutst op pad,het nieuwe bed heeft lekker geslapen en je kunt natuurlijk niet elke dag geluk hebben met het weer. 

Ik heb het al meer geschreven,soms is het niet bij te houden wat je allemaal op een dag ziet.Marianne schrijft onderweg steeds wat steekwoorden op en nu moet ik toch echt de kaart er bij houden om te weten waar al dat moois zich bevond. Wij kunnen ons niet voorstellen dat je zomaar 80 tot 100 km door bossen kunt rijden,maar hier is dat geen kunst. Eerste stop " the Gates of Haast " een mooie plek met een ruwe waterval en kloof. De zon probeert gaten in het wolkendek te maken en dat geeft op de heuvels van Makarora valley  soms prachtige lichtspelingen. ( ooit gezien in Ierland en Schotland ) maar hier weer net iets anders. Dan dient zich Lake Wanaka aan, een grote nu donkerblauwe vlakte omgeven door prachtige bergpieken. We rijden er kilometers langs en het is oppassen geblazen met rondkijken, want uiteraard is geen meter weg recht. Nog spectaculairder wordt de natuur als we na " the Neck" ( 500 meter ) van het ene meer naar het andere duiken. " Lake Hawea" De zon wint steeds meer en de kleurschakeringen in het water ook. 

Voor het eerst zien we ook roofvogels zweven ( welke ??? ). Dit is tot nu toe een groot verschil met Australie, je ziet hier bijna geen wild of vogels. Dan komen we in Wanaka, tijd om te tanken en verbinding te zoeken met de wereld, want we hebben twee dagen zonder bereik gezeten. Moet je bij ons eens om komen. Wanaka is het eerste drukke stadje wat we zien, het lijkt wel of iedereen hier op vakantie is, soort plat Valkenburg, dus gauw wegwezen. Prachtige korenvelden worden opgevolgd door groene weilanden barstensvol met koeien. Je ziet hier voor het eerst beregeningsinstallaties soms wel van 600 meter lang. Dan is het tijd voor de wijn ( h'e h'e ). Via een half verharde prachtige geel landweggetje ( mag niet van de verhuurder ) tokkelen we ons door de wijngaarden rond het piep kleine Bendigo. We wanen ons in Toscane. Er zullen nog veel wijngaarden volgen. 

In Cromwell slenteren we door wat nabouwsels van de goud-zilver en quarts mijn delvings tijden. Beetje te en net niet authentiek. We bestellen een cappuccino ,dat kan, ratelt de dame ,maar wel meenemen want het is vier uur en we gaan sluiten. Dus maar  weer verder en meteen knallen we op de " Kawaru Gorge " , eigenlijk kan dat niet wat ik zeg,want dan lagen we nu op de bodem van deze rivier die zich soms 200 meter onder ons een weg baant naar Queenstown. Het prachtige Jade groene water in combinatie met de engte  en diepte van de kloof verleid ons tot vele stops. 

Denk nu niet dat we de hele dag jakkeren en niks zien en proeven van dit land, we genieten met volle teugen van de steeds maar wisselende landschappen. De remmen zijn rood van het stoppen. We hebben vandaag zo,n 250 km gereden en dat is voor onze doen erg veel,we deden daar wel van 9 tot 5 over ( dus 30 km per uur ). We zitten nu in Frankton, echt 10 meter van de oever van Lake Wakatipu. Het weer is alleszins meegevallen vandaag,alhoewel er nu een fris windje op komt vanaf het water. Het eten wat Marianne in elkaar knutselt is weer prima , tijd voor een whiskey cola om samen al die mooie dingen van vandaag nog eens lekker te herbeleven. 

Ook tijd voor een muziekske. Pikke donker en dan al die lampjes aan het meer.
SOMETHING IN THE WATER van BROOKE FRASER lijkt me wel leuk. 

Dag 20 al en toch hebben we niet dat gevoel. We beginnen de dag met even naar het Camperservice punt te gaan. Al na 50 km op de eerste dag begaf een lade het en ging ook de voortafel knock down, toen na 1 nacht bleek dat we ook ongewenste zeer kleine pikkers binnen hadden en er steeds meer gerammel met andere zaken te voorschijn kwam,hebben we toch maar even gemeld dat " we not amused " waren.  Deze barrel is kennelijk voor nood van stal gehaald. De service dame deed haar best en de monteur loste wat dingen op, een andere camper was niet voorradig en we hadden geen zin in ellenlange discussies en lieten een rapport voor later opmaken. The Holliday must GO ON. 

Op naar Queenstown, het walhalla voor de sportieve jeugd. Dat is te zien,het stadje ligt aan weer een geweldig meer en lijkt een beetje op Annecy in het kwadraat. Gezellig, maar ons te druk, wij gaan liever met z,n tweeën op een stille plek over dat water zitten turen en gevaarlijke watersporten zoals met zo,n jetstraal de lucht vliegen in is aan ons niet meer besteed. Wel duik ik ( ooh held), het ijskoude, kristalheldere water in. Waar kun je 45 km lang pal langs een prachtig kobaltblauwe meer rijden. Juist hier: Langs Lake Wakatipu. Dan weer bijna met het water tot aan je wielen,dan weer op zo,n honderd meter hoogte met een geweldig uitzicht. De strak blauwe lucht maakt er een onvergetelijke tocht van.

Weer wordt het landschap anders , er volgt een hoogvlakte met flinke stukken rechte en golvende weg. Mooie recht uitgezichten noem ik dat. Bij een brug, stoppen en kletsen wat met een forel visser die uit New York komt en in Sydney woont. Hier komt hij tot rust ,geloof dat maar. Landbouw, heuvels met grote droge graspollen en duizenden schapen bepalen nu het beeld,een lekkere picknick met uitzicht en een loei van een hert die ons in de gaten houdt. Het kan niet op. In de verte doemen de eerste fjorden op van de zuid west kust. Te Anau met zijn Lake wordt de volgende overnachtings halte,het is dertig graden en voor de tweede keer vandaag duik ik het kristalhelder water in. 

Het is een komen en gaan zo langs dit meer. De zon gaat hier pas om negen uur onder. Mooi avondje voor COME AND GO BLUES van THE ALLMAN BROTHERS BAND