From South to North

From South to North.

Dinsdag 16 februari. Het dagje niks begint bedompt,dichte regenwolken hangen tegen de wanden van de omliggende heuvels. Lekker lui beginnen is niks mis mee maar met regendruppels wordt het niet buiten zitten en dan begin het bij mij al gauw te kriebelen. We gaan er toch maar op uit. We hebben vooraf gelezen over de Queen Charlotte drive, een weg van pakweg 40 km met duizenden bochten en tientallen wandelpaden en uitzichtpunten op de omliggende Sounds. ( Wat die Queen Charlotte hier kwam doen moet ik nog maar eens uitzoeken,maar zowat alles hier in de omgeving is naar haar vernoemd). Geen beste tante denk ik dan. 
Sounds kun je met een beetje goede wil fjorden noemen ( diepe inhammen vanuit zee bereikbaar en liggend tussen groene heuvels, ze zien er hier weer prachtig uit.
Bij mooi weer zijn fjorden vertederend vanwege de kleuren van het water,bij minder weer zoals nu ook, maar dan vanwege de mystiek die er letterlijk rondhangt. 
Van die bochten in de weg klopt ook,het is uitkijken en hardwerkende geblazen. Tussen de buitjes door stoppen, wandelen en kijken we weer heel wat af. 
Bij Havelock geloven we ons  reisboek en doen we ons te goed aan 2 lekkere varianten groene mosselen. Langzaam tuffen we dezelfde bochtige weg weer terug. 

Was het gisteren de fauna die ons pakte, dan is dat nu de flora. Wat heeft mijn gids me weer een variatie aan bomen en planten laten zien. Het weer is opgeklaard en het Temperatuurtje is goed. Ik zit nu in het pikken donker dit te tikken,het gefluit van de vogels verstild langzaam. Dus toch weer een geslaagde dag.

Woensdag: Om 8 uur staan we bij de Interislander de veerboot verbinding tussen South en North Island. Alles kan er op ,auto,s -vrachtwagens - Campers , tot zelfs stukken goederen trein toe. Zo,n veerboot is misschien wel de relaxte manier van reizen. Je kan er lekker rondwandelen en uitwaaien en ook al is het typisch fjorden weer. ( bewolkt ), je laat de prachtige heuvelwanden langzaam aan je voorbij glijden. Geeft een imponerend gevoel. Te gek is, om ook hier weer te zien dat op de meest onbereikbare plekjes van dit toch ruimtelijke land er altijd wel iemand is die op het verst gelegen plekje wil wonen. 

Nieuw Zeeland heeft pakweg 4.5 miljoen inwoners. 1.2 mil. woont op heel zuider eiland, en dat is pakweg 10 keer groter dan Nederland. Als je dan bedenkt dat van die 1.2 mil. Toch gauw 60 % in steden als Christchurch - Dunedin - Queenstown woont dan heb je een beeld hoe rustig het hier is, toch hebben we niet zo die verlatenheid gevoeld als in USA,Argentinië of Canada. Dat komt toch vooral door het boeren hier, altijd is er wel ergens een boerderij verstopt, daar waar het groen te krijgen is. Je zou zeggen dat autorijden dan 1 vinger werk is, maar dat is niet zo. We hebben wel geteld 2 stukken van 15 km dubbelbaans gehad. Bij Dunedin en Christchurch. De rest van de wegen is enkel baans of als je van hoofdwegen naar de kust gaat al gauw gravel.
Het is altijd oppassen geblazen omdat het wegdek niet zo vlak is als de schijndelseweg en het flink kan waaien. Zo,n oude alkoof camper schommelt dan als een gek en ook al is het rustig op de weg ,na elke bocht kan onverwacht een tegenligger komen. Beide knuisten aan het stuur dus en tot nu toe gaat dat best. Xxxx 

3.2 mil.woont op Noorder eiland wat we nu langzaam in zicht krijgen. Auckland is  redelijk big met 1.2 mil. En dan zal Wellington wel komen met zo.n 200 d. De rest van de stadjes blijft allemaal onder de 50 d. Dus blijft er hier nog zo,n 2 miljoen over voor de rest van het eiland. 
We gaan het de komende 2 weken beleven wat hier weer voor moois te zien is,en een nieuwe vakantie staat voor de deur.

Te beginnen met de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Wellington. 

Nou dat zit allemaal een beetje tegen. Die Ferry meert keurig aan denken wij allen, blijkt de klep niet open te gaan. Liggen we daar mooi 3 kwartier te koekeloeren totdat een smid dat ding wat knallen heeft verkocht en heel de bubs kan outloaden. Voor het eerst sinds Sydney zitten we weer in een echte stad want het krioelt er van alle kanten. In Wellington gekneld tussen heuvels en zee is geen parkeerplek voor de camper te vinden. Eindelijk denken we, we rijden er op en de gast zegt , no parking " only overnight staying" We weten nog niet of we in de stad langs zo,n drukke weg willen blijven , dus ; we looking Some where else "  zeggen we vriendelijk. Daar krijgen we spijt van, want de wraak van de man is zoet.  We rijden nog wat rondjes , maar noppes parkingplace. Uiteindelijk besluiten we om terug te gaan naar de cameratools en aldaar aangekomen,knipoogt de man vriendelijk. Terwijl er nog zeker 25 plaatsen onbezet zijn zegt hij met een strak gezicht. " Totally booked off" , om er meteen vilein achter aan te zeggen. Als u straks ja had gezegd, dan was plaats 16 nog vrij geweest.
Goodbye Wellington .

We duiken de country in en binnen 25 kilometer zitten we weer volop in de groen heuvels. Dat kan hier allemaal. In een klein dorpje, terwijl Marianne na de afhaal Chinees gaat, raak ik geamuseerd in gesprek met een man die maar al te graag wil laten zien dat hij ook bereisd is. Ja hoor hij is ook in het zuiden van Nederland geweest en wijst zo Boxtel aan. En oh ja. Amsterdam, how beautiful.

Nog een stukje en dan stoppen we in een stadscamping in Masterton. We ruimen het huis op. ( mijn taak ). Pakken de Chinees er bij ( Marianne haar taak ) en wandelen het dorpje in. 7 uur s,avonds en zowat uitgestorven. Stil eens............ Wie horen we daar ???  Johnny Cash !!! Er op af. Voor dat we het weten zitten we in een. Pracht tent van de Lone Star keten. Country muziek volop dus dat nodigt uit tot een....... Goed glas Merlot van de streek. Kan allemaal hier , geef ons maar The Country.

Muziek:  je zou denken die komt vandaag met Jonny,Dolly of Willie Nelson aanzeilen. 
Mooi niet, mijn maat heeft goede berichten geseind over zijn gezondheid enndat is belangrijker als heel de dag. Voor jou maat, jouw muzikale ontdekking.

NATHANIEL RATECLIFF & THE NIGHT SWEATS. ( nooit van gehoord,dat wordt nu anders).

We zitten lekker in de zwoele avond onder de luifel en draaien eerst jouw nummers S.O.B omdat je daar altijd van in een deuk ligt. Ik doe daar nog bij: HOWLING AT NOTHING,  TRYING SO HARD NOT TO KNOW,   I'VE BEEN FAILING en mijn top top favorietje I NEED NEVER GET OLD. 

en die noodzaak is er ook niet,draaien en swingen maar.