Camping live

Camping live 2 ( omdat er in de uitgave van gisteren van alles mis ging ) 

Het is afgelopen met de luxe van hotels en restaurants, we kwamen toch vooral voor de natuur en hoe kan je dat beter ervaren als met de camper. Het afhaalpunt ligt bij het vliegveld en daar zien we meteen hoe slim ze dat hier aangepakt hebben. Je hebt wel 10 verhuurders die zich in Europa elk afzonderlijk presenteren,maar hier hebben ze gezamenlijk een groot en modern ingericht centrale, ongeacht voor wie je komt je wordt door e'e'n maatschappij geholpen en dat loopt vlotjes. Toch nog een adertje onder het gras ( ik benader camper/auto verhuurders altijd met scepsis,ze zijn allemaal de goedkoopste of de beste, maar het moet wel ergens vandaan komen het geld.) Of we een translation van ons rijbewijs bij hebben, hoezo translation, dit is een internationaal rijbewijs en in al onze reizen in Australie,Amerika,Canada,Belgie en zelfs in Marokko vroeg niemand om een vertaling. Ook niet eerder gelezen of door iemand verteld,dus flauwekul vriend. Toch moeten ze het hebben,zal ik effe dan terug vliegen ,vraag ik. Nee, hoeft niet voor, € 80 hebben ze wel iemand die het effe regelt. ( hier zit de truc). Onder protest oké zeg ik , ik zoek het later wel uit.

De camper is weliswaar enigszins op leeftijd,maar een forse  en van alle gemakken voorzien. Starten maar dan zijn we weg. Mooi niet dus!!!!!!! de accu is zo leeg als bij ons de wijnflessen na een half uur. Deskundigen erbij,start hulp en er wordt verzekerd dat na een half uur rijden het niet weer zal gebeuren. We gaan eerst na de supermarkt en terwijl Marianne proviand inslaat voor onze survival,laat ik het ding lekker door ronken. Op naar de bergen,maar niet alvorens voor het camperservice station het ding even af te laten slaan en opnieuw te starten. Dat gaat prima, de reis kan beginnen.

Door prachtig groen landbouw gebied komen die bergen al snel in zicht. Grote groene dennen hagen ( tegen de wind ) verdelen het landschap in vakken. Grote beregeningsinstallaties zorgen met de heerlijke zon voor groene weiden en andere gewassen. Hier moet het goed boeren zijn. The Great Alpine Higway heet deze weg die ons via de Arthur pass naar de west coast moet brengen. En van dat Great is geen letter gelogen. We genieten van prachtige berg toppen van boven de 2000 ,ruwe blokken graniet of kalksteen formaties. Van kleine Beekjes en brede rivierbeddingen ( Bealy river) met zilver glinsterend stroompjes en van meren, liefelijk diep blauw. ( zoals Lake Pearson ) Het plaatje wat we van Nieuw Zeeland voor ogen hadden is nu al bevestigd. Het is heerlijk rijden hier. Na de Arthur pass gepasseerd te hebben volgt er een bewerkelijke afdaling. De zon staat hoog en verlokkelijk,het wordt tijd voor de eerste standplaats en die vinden we in het piepkleine Jackson op een pracht gelegen plek met uitzicht over de vallei. Daar voor ons in het dal ligt een van de mooiste railroad routes die er op de wereld zijn.    Camping live kan beginnen.       Biertje !!! 

Muziekje erbij : SOME KIND OF WONDERFULL- GRAND FULL RAILROAD lijkt me wel wat.

Alles heeft zo zijn plekje in de camper gevonden,ruimte genoeg,maar toch even wennen. We besluiten om weer eens ouderwets boven in de alkoof te slapen,houden we achter een grote living over mocht het slecht weer worden. Dat is het nu zeker niet want tot negen uur zitten we in de zon.
De camping baas van dit idyllische plekje heeft nog een tip. Als het donker wordt moeten we een kilometer het regenwoud in. Met een zaklampje klauteren we als echte padvinders door het smalle pad en waden zelfs door een beekje. Het blijkt uiteindelijk de moeite waard. Duizenden kleine " Glow-Worms  " lichte vanonder de wortels van de bomen op.  Net kerstmis in Liempde. Leuk om te zien. 

Het slapen Top Floor in zo,n wiebel bak is even wennen geweest,maar camping live is camping live dus dat gaat wel goed komen. We zijn er om 8 en de zon ook. We vervolgen onze weg naar de west kust en nu al is zeker dat deze route in de top 10 aller tijden komt. Plots is daar de zee en gaan we linksaf zuidwaarts. De west kust was vroeger een mijnwerkers gebeuren. Quartz,Goud,Jade en steenkool werden hier gedolven, en sommigen zaken nu nog. Het ( Japans klinkende ) Hokitika is zo,n jade - delvers dorpje wat nu is uitgegroeid tot een alleraardigst toeristen gebeuren. We kopen wat en we zien er leuke kunst objecten van jutters vondsten aan het strand. We doen nog een keer in kopen, we gaan immers de bergen tegemoet ( daar 100km !!!!!!!! ) verder zien we de eerste sneeuw  , dus je weet maar nooit.

NZ is groen,groen,groen,een groot gedeelte van het land wordt beboerd en het boeren gebeuren lijkt mij hier nog ouderwets vakwerk,maar daarover later deze reis meer. Slingerend brengt de weg ons door afwisselend landschap en we maken als vanouds velen stops om vast te leggen wat de brains zouden kunnen gaan vergeten. 
We komen rond drie in Frans Jozef Glacier village een enclave die zijn bestaan dankt aan de nabij gelegen Gletsjer. We trekken de Bergschoenen aan, extra zonnebrand op,water en trui in de rugzak en we gaan op pad. 
Via prachtige wandeltocht meesttijds door de miljoenen jaren oude bedding van de gletsjer bereiken we de voet van wat er nu nog van de gletsjer over is. Telkens als we op zo,n plek staan schrikken we wat het klimaat met zo,n sneeuwmassa doet. Ook hier is de gletsjer  de laatste 25 jaar, kilometers terug getrokken. Dat gaat geen 25 jaar meer duren. Nog een watervalletje gepikt op de terugweg en dan in het dorp een leuk stekje gezocht voorbode tweede nacht. Een leuk Zwitsers stel legt uit waarom hun juist nu 8 maanden de wereld in trekken. Het is mooi geweest voor vandaag, op stok.

Het was vandaag " RIVER DEEP,MOUNTAIN HIGH" en om mijn maat een plezier te doen mag dat van TINA TURNER.