End of the road

Wat volgens de boeken beloofde het mooiste stuk route 66 te worden viel goed tegen. Op het stuk tussen WILLIAMS en KINGMAN was alleen SELIGMAN van enige waarde. Maar in dit plaatsje had men zo,n moeite gedaan om het op z,n Volendams te doen, dat we er weinig authentieks in konden voelen. Ook op het verdere 200km lange stuk was bij een verlaten trading post de zaak goed verpest en in KINGMAN was het helemaal zielloos. End of route 66 besluiten we en we pakken de HIGHWAY terug naar WILLIAMS. Daar regenende het zo als we vertrokken waren en dus maar meteen door naar TUSAYAN aan de voet van de GRAND CANYON SOUTH RIM. 

Op de lange rechte weg naar de canyon komen we nog een oude jeugdvriend tegen. Fred Flintstone in zijn bedrock city. On the end of the road, TUSAYAN.

Leuke wat natuurlijkere camping in een verder toeristische oase met alle Amerikaans eetgelegenheden op een rij. TUSAYAN is het uitvalspunt naar het oorspronkelijk SOUTH CANYON gebied,compleet met vlieg en helicopters haven voor rondvluchten ( daar moeten we toch wel even over nadenken).

Koud terug van een wandeling, de mooie wolkenvelden met prachtig licht bezien, barst een onweer los die de camper doet schudden,na een potje kaarten maar vroeg te bed vandaag. Het was een lange en ditmaal niet zo,n bijzondere reisdag.

ondertussen draaien we " who stops the rain " van Creedence Clearwater Revival"