Feeling Groovy

Het is niet moeilijk om bij een dag als vandaag wat poëtisch getinte songs te vinden. De heel oude SIMON AND GARFUNKEL liedjes zijn een bron die aansluiten bij het fijne gevoel van vandaag. Het was weer een topper en Marianne vond wat we gezien hebben vandaag zelfs indrukwekkender was als de grand canyon. Dat kan juist zijn want bij ieder park ligt dat gevoel telkens anders. Wat mij betreft is er geen mooiste plekje op aarde het gaat om veel meer. Naast wat we thuis hebben en links en rechts op de wereld gezien hebben, is THE SOUTH WEST OF AMERICA in zijn geheel iets om echter voor altijd in je geheugen op te slaan. 

Het begon al vroeg ( trouwens ik ben altijd om zes uur wakker). De beste tijd om te schrijven en vooral om foto,s te downloaden. ( internet doet het dan vaak wel ).
De eerste zonnestralen schenen op de Rocks voor mijn neus. Daarna een half uurtje wandelen naar de nabijgelegen brug over de colorado river. Laat CANYONLANDS NP wat we zo gaan bezoeken dit jaar 50 jaar bestaan, even oud dus als de eerste Simon and Garfunkel hit ( komt ie) BRIDGE OVER TROUBELD WATER. Hoewel de betekenis totaal anders is, sta ik daar nu wel boven op.

Vroeg op weg naar DEAD HORSE POINT STATE PARK, een klein park, maar met wellicht het meest adembenemende uitzicht wat we hebben gezien ( kan dat nog ).
De 180 graden bocht die de Colorade River hier maakt is van boven af spectaculair te volgen.Als je vroeg bent en er lekker in alle stilte bij kan gaan zitten, kan de tweede hit van het duo komen. SOUND OF SILENCE. Wat een momenten.

Door naar het nabijgelegen CANYON LANDS. Een hoogvlakte van licht heuvelachtig dor grasland. ( beetje Veluwe). ISLAND OF THE SKY heet het gebied en daar is niets van gelogen. Verspreid door het park ( ter grootte van die zelfde Veluwe ) en gekoppeld door prachtige wegen liggen adembenemende uitzichtpunten. Soms moet daar fiks voor gewandeld worden. Zoals bij UPHEAVEL DOME een krater, waarvan we de rand na een uur klauteren hebben bereikt. Na al de kleuren die we al gezien hebben, zien we hier groene rotsen van zwavel gesteente.
Moe ,voldaan en trots, zitten we turen en neuriën I AM A ROCK. Terug oké, maar eerst flink water drinken, iets waar overal voor gewaarschuwd wordt. Ga nooit zonder voldoende water op pad. Without, kills you.

Zo glijd het landschap en de dag aan ons voorbij. Teveel momenten om op te noemen. Terug in de bewoonde wereld van MOAB gaan we eerst lekkere Iced coffee drinken en pik ik mijn souvenir oldtimers. Op de nieuwe camping is het weer afkoelen in the pool en gaan we aan het begin van de avond naar het nabij gelegen restaurant. 
Perfect eten, een bediening die snapt dat we tijd zat hebben en die je dat ( on Amerikaans ) ook gunt en een geweldige Chardonnay uit SANOMA VALLEY ( waar we vorig jaar geweest zijn) 
Lang zitten we nog na te genieten voor onze camper.

We draaien nog wat van het illustere duo, BOOKENDS THEME om de poëzie volmaakt te maken.

en

WE FEELING GROOVY
Dank je oude helden