Cultuurschok

Het Berberbed heeft ons toch goed doen slapen en ik ben precies op tijd wakker om de zon op te zon op te zien komen in de Sahara. Prachtige foto,s kunnen maken van de DUNES D,OR. en lekker helemaal alleen gewandeld door deze Gouden Sahara duinen. 

Bij terugkomst voelt Marianne zich toch niet geheel lekker ( de woestijn soep en Tajine blijken toch hun kruiden uitwerking te hebben) . We besluiten toch maar terug te keren naar de iets meer bewoonde wereld. De reis is rustig en prachtig. Via Erfoud gaan we naar Tineghir. Bij JORF rijden we dwars door een marktstraat en zien we oud Marokko in volle belevenis. Een cultuurschok van jewelste, de mensen hier leven voor ons begrip honderd jaar terug in onze tijd. Wat een armoede en primitief gedoe. En ook je maag moet beresterk zijn want het is een troep van jewelste. Het lukt ons om prachtige plaatjes te maken,maar mensen fotograferen daar zijn zie niet van gediend. Buiten dat is iedereen vriendelijk en voelen we ons veilig.

Marianne probeert intussen te slapen op de achterbank en voelt zich helemaal niet lekker.

Bij Tineghir rijden we de TODRA KLOOF in. 300 meter hoge rotsen aan weerskanten. Op het eind is het natuurlijk toeristisch maar de verkopers zijn nooit opdringerig. Op naar BOUMAINE DES DADES. Ondertussen weten we wel wat de nationale sport is van de Marokkaanse man. Hangen of zitten !!!!! Overal zie je groepjes mannen ( of helemaal alleen in het niets ), niets doen of hooguit koffie drinken. Vrouwen zie je op het land werken en eenzaam rondsjouwen met zware last op hun rug. Vaak met zakken met bladeren of bossen met takkenhout voor de kachel. De onderdrukking van de vrouw hier slaat helemaal nergens op. 

Na een inmense vlakte naden we BOULMAINE.Hier vinden we het XALUCA hotel. Tussen alle primitieve en armoedige bouwval staat op een schitterende heuvel dit luxe oord. Raar genoeg in meer Mexicaanse stijl ingericht. De kamer is prima, ik ga in de frisse buitenlucht zitten balkon met uitzicht op het TIMASSININE massief ( werkelijk ) imposant. Marianne probeert te herstellen van de eerste voedsel aanval.

s,avonds toch maar proberen te eten en voor het eerst zitten we niet alleen, want er is een bus met Engelsen gearriveerd . Vroeg naar bed om te herstellen.