Great Ocean road - Bendigo

Great Ocean Road - Bendigo 

EVERYWHERE YOU GO,ALWAYS TAKE THE WEATHER WITH YOU.  Zingt Crowded House. Een band uit Australie ( net als Litle River band en Men at work en die Australische muziek zullen we nog even vol proberen te houden ). Terug naar het nummer van deze morgen. Het leek er inderdaad op dat we Hollands weer mee hadden genomen. Vette regen en onweersklappen vergezelde ons bij het ophalen van de auto ( ipv van de bestelde standaard kar,kregen we een vette Toyota SUV,kon ook gerust,want een uur wachten slaat nergens op ). En dan het links rijden, meer gedaan , maar meteen in een wereldstad beginnen is toch even billen knijpen. Als je rechts af wilt moet je links voorsorteren, het recht doorgaand verkeer van achter je , eerst door laten gaan, dan midden op de kruising in een speciaal vakje gaan staan wachten en goed op letten op het verkeer dat dan van voren komt en uiteindelijk kun je je de kruising in zijn geheel over. Ogen te kort, maar ach , doen we gewoon als die Ausies. Relaxt blijven staan.

Dank zij de TomTom ( dank Anja ) komen we heelhuids de stad uit en dan went het redelijk snel, het plenst bakken en daar zullen velen blij mee zijn, want wat we aan natuur zien is zo dor als wat. Na 100km zitten we op de Great Ocean Road die langs de zuidkust naar Adelaide loopt.
Eucalyptus bossen ( die heerlijk ruiken ), idyllische surf baaien en kleine dorpjes wisselen elkaar af. Plots is het gedaan met al die mooie plaatjes en zien we hoe verwoestend een andere vorm van natuur heeft uitgehaald. We rijden wel 10 km door een totaal geblakerd gebied. Nog geen 3 weken geleden hebben bushfires hier alles genadeloos vernietigd. Bij WYE RIVER zien we enkele uitgebrande huizen en ook huizen die kennelijk op het nippertje gered zijn, want het zwart komt echt tot aan de voordeur. Wat moeten die mensen onlangs in angst hebben gezeten en wat is hun sprookje van het huis met uitzicht op zee voor jaren verstoord. Je zit hier letterlijk in zak en as.

Iets verder is er consternatie langs de weg en spotten we de eerste KOALA,S. Valt nog niet mee die beestjes op de foto te krijgen, want ze liggen in de bomen in opgerolde toestand zo,n 20 uur per dag te slapen. ( wat een leven !!! ) 
Als slingerend vervolgen we onze weg ,we rijden een stukje off road naar een uitzicht punt aan zee.  ( mag niet van de auto verhuurder maar dat is niet aan ons besteed. ) Moonlight Head heet het punt en er is een begraafplaats in dit niemands land. Zal heerlijk rustig kijken zijn s,nachts voor de 10 ex mensen die er liggen. Cape Otway National Forrest is een prachtig Regenbos en dat kan niet ontstaan zonder regen zullen we maar zeggen. Heuvelachtig grasland,koeien en schapen nemen het nu op Ierland lijkende landschap over. We genieten bij een van de wereldwonderen , de Twaalf  Apostelen ( of 11 ) torenen hoog uit de woeste zee en onder een stralend zonnetje bereiken we Port Campbell, een gehucht van ( normaal ) 500 zielen,liggend aan een prachtige baai. 

Het is mooi geweest,na lekker eten ligt ieder van ons twee zijn dingetje te doen,met een goed glas wijn en de golven onder ons klotsend tegen de rotsen zal dat zo slapen zijn. ALWAYS TAKE THE WEATHER WITH YOU....... 

Vroeg zijn we wakker, want we willen Kangaroos zien. We verlaten de kust en rijden door een Glooiend grasland het binnenland in. Koeien, koeien en koeien hebben een oceaan van ruimte. Af en toe een verzameling van zinken golfplaat schuurtjes met een plat huisje ertussen. Het landschap is dor en ik vraag me af of koe en boer hier echt vet kunnen worden. Je zal hier maar wonen trouwens, moet een hard en eenzaam bestaan zijn. 

Waarschuwingsborden genoeg gezien, maar net als ik begin te denken dat je in Afrika nog eerder een ijsbeer kunt zien,als hier een Kangaroo wipt zo,n beest vlak voor ons over de weg. Thats all, denken we weer een tijdje , maar het spiedend oog ziet ineens tussen de bossen een heel weiland vol. Karel Kangaroo graast er met heel zijn familie en een tijd lang turen we met verrekijker en fototoestel naar deze mooie maar schuchtere beesten. Dat is maar goed ook , want in de loop van de dag komen we er geen meer tegen.

We komen in een prachtig bebost gebied wat bekend staat om zijn goudmijn verleden. BALLARAT ( geweldig ), CASTLEMAINE,MALDON zijn leuke plaatsjes met prachtige oude gebouwen. Veel in rood baksteen en veel huizen met prachtige veranda's versierd met mooi smeedwerk. BENDIGO spant de kroon en we vestigen ons in het 170 jaar oude SHAMROCK HOTEL. De grandeur van de vroegere goldrush ( ja ook in Australie ) gekoppeld aan het comfort van nu, en dat voor 95 €. We nemen er een fles lokale Chardonay op ( van uitstekende kwaliteit). In deze Western achtige sfeer zitten we bij een heerlijk temperatuurtje op de balkon veranda te lezen en te schrijven. 

Crowded House zong ook DON,T DREAM IT,S OVER., waren we niet van plan.