DOWN UNDER

DOWN UNDER 2016

AMSTERDAM-SINGAPORE-MELBOURNE

Daar zitten we dan; Eindelijk kan de verre reis beginnen. Nog nooit heb ik zo lang en gedetailleerd een reis voorbereid, maar ja, het is dan ook helemaal naar de andere kant van deze aardbol en...............poeh, ruim 6 weken. Dat laatste,dat was vooral wennen. Kunnen we zolang wel onze vertrouwde omgeving  missen. We zullen het binnenkort meemaken.
Alle voorbereidingen zijn eigenlijk best prettig gegaan,de dames van Reismatch uit Boxtel hebben de moeilijke dingen geregeld en met lezen over andere landen begint immers ook het dromen. Vanmorgen vroeg heeft Sven en de boy,s ons weggebracht en hebben we nog even kunnen genieten van hun vele vragen en hun schavuiten streken. Nu zitten we hier op Schiphol relaxt en klaar voor boarding, een lange vlucht van 12 1/2 uur naar tropisch Singapore voor de boeg. Een eerste muziekje dan maar ( ook deze traditie maar in stand proberen te houden ). ITS à LONG WAY THERE. ( LITTLE RIVER BAND). ( de tekst klopt wel niet helemaal, maar dat moet weer kunnen,anders wordt het wel heel moeilijk om passende nummers uit mijn geheugen te toveren ). Dit is overigens wel een geweldig nummer.

Reclamespotjes zijn over het algemeen niet bepaald om in te geloven,maar in het geval dat je een spotje ziet van Singapore Airlines , doe het maar gerust. Vanaf de eerste stap aan boord komt de vriendelijkheid en gastvrijheid je tegemoet. ( daar kunnen de Amerikaanse maatschappijen nog heel wat van leren ). En wat die mooie stewardessen betreft,dat klopt ook; stuk voor stuk charmante verschijningen in die sarongs en met die betoverende glimlach. Via noord Duitsland ,Moskou, Verwegiestannen, India, zweven we nu boven de westkust van Thailand. Redelijk wat geslapen en nabij de Himalaya naar een toepasselijke film gekeken EVEREST. ( wat een mafkezen die bergbeklimmers ). Times FLY; Nog 2 uurtjes tot Singapore en daar komen de geuren van het ontbijt je al tegemoet. Wat een service : Wake up. 

Singapore Changi is een van de grootste luchthavens, in alle vroegte gaan we op zoek naar de incheck balie voor de stadstour en naar het hotel op de terminal waar we we een dagkamer hebben gereserveerd. We durfde het niet aan in een ruk door te gaan naar Melbourne en wilde ook graag de sfeer van deze stad beleven. Na 3 x de terminal op en neer te hebben gelopen ( goed voor de benen), een lekkere douche genomen, gaan we op naar de bus voor een eerste rondje de tourist uit hangen. Een klamme hitte overvalt ons meteen,350 dagen per jaar is het hier 32 graden en een luchtvochtigheid die je doet zweten bij iedere stap. In razende vaart knalt de bus ons langs de high lights. Eerste indruk - het Aziatische valt een beetje tegen - Het doet bijna Amerikaans aan,giga wolkenkrabbers verdringen het beetje historie wat deze stad toch genoeg heeft gehad, want ook hier hebben Europeanen eeuwenlang de zaak overheerst en geplunderd. In al het gebouwen geweld, valt het meest maffe hotel gebouw op wat ik ooit heb gezien. Aan de de baai ligt het MARINA SANDS HOTEL, op 3 machtige kolom gebouwen ligt een soort vliegende schotel waarvan je op 200 meter hoogte vanuit het zwembad over de stad kan turen . Decadentie ten top. 
De eerste kennismaking met Singapore is wat tam, maar dat kan ook door onze vermoeidheid komen. 2 1/2 uur later zijn we weer terug bij het airport hotel en het lag in ons oorspronkelijke plan om nu zelf weer terug te gaan naar de city om de geplande zaken beter te gaan bekijken. We zien er vanwege de hitte en onze gesteldheid vanaf en leggen ons een uurtje te bed. Op de terugreis rest ons hier immers nog een volle dag.

Na een dag hangen en wurmen gaan we om 12 uur in de nacht weer de lucht in. Op naar Melbourne. Ons gestel dat helemaal in de war is van op gekke tijden, eten en slapen houdt ons er niet van om precies boven de evenaar de proosten met een SINGAPORE SLING COCKTAIL. We zijn van Noord in Zuid en vliegen ten oosten van Sumatra richting Java.     PROOST 
Net als de cocktails worden ook wij deze vlucht flink geshaket,maar heb ik toch een paar  uur goed geslapen. ( het maakt mij allemaal niet veel meer uit).

Eindelijk zetten we voet op Australische bodem ( wie had dat ooit gedacht). Daar wacht ons een laatste verrassing, een rij voor de douane van zo,n 300 mtr. Nu zijn we wat gewend in Amerika,maar dit slaat alles. 1 1/2 uur wachten en als de paspoorten gecontroleerd zijn,doen we er nog een half uur bij voor de bagagecontrole. ( wat zijn wij in Europa gek,dat we de deuren wagenwijd open zetten.)

Het mag de pret niet drukken,want nu zitten we bij te komen in een prachtig appartement aan de Yarra River en vlak bij centrum en Melbourne park. Het feest kan beginnen. 

De song for today. ACROSS THE BORDER van Bruce want dat was het moeilijkste van de reis.  

REGARDS FROM DOWN UNDER.