The beauty of the day gone by

 The beauty of the day gone by.

Het was een fris nachtje daar in de bergen, we verlaten het vulkaanlandschap van Tongariro NP met de drie hoogste bergtoppen van NZ nog in de wolken. Terzijde, men doet hier nogal stoer over skigebieden , maar dat is toch echt wel behelpen t.o.v. onze Alpen.
Lake Taupo dient zich aan en natuurlijk stoppen we even bij een scenic look out aan de zuidkant. Het is het grootste meer van NZ , maar wat mij betreft zeker niet het mooiste. We tuffen aan de oostkant naar het Noorden en wat in de vroege morgen opvalt is dat er door velen zo,n best hard gelopen wordt,overigens ook langs een best gevaarlijke weg. Een verzorger legt uit dat het om het jaarlijkse rondje rond het meer gaat ( 180 km ) en dat dit door estafette teams wordt ingevuld, maar heel soms door ook een individuele loper die s,nachts om 12 uur begint. Ook mooi.

Taupo heeft zijn faam in de eerste plaats te danken aan het meer en de riviertjes waar veel gevist wordt. Het is een uit de kluiten gewassen en best gezellige toeristenplaats, we zoeken snel een camping net buiten het centrum want we willen wandelen. Nee niet in het stadje maar naar de andere kant. Een prachtig pad langs de rivier brengt ons in pakweg een dik uur , naar Haku Falls ( nou brengt ons , we moeten er echt wel wat voor walken ). Haku betekend " bruisend " .Daar waar het water van de Waikato river zich door een vernauwing wringt en een stukje naar beneden dondert is het een groot bubbelbad. Jet boten maken wilde bochten net onder de waterval door. 
Wij sjouwen na een half uurtje door want we willen ook nog " the craters of the moon " zien. Ergens lopen we het spoor bijster en we besluiten de lange tocht terug te gaan. 

Na 4 uur wandelen en flink zweten wacht ons vlak voor Taupo de ultieme beloning. 
Een echte " Hot Spring " , nee niet de whirlpool van de camping of een luxe thermaal multi bad. Als je het niet wist liep je er voorbij ,want en lijkt het het zoveelste beekje dat uitmond in de rivier. Wij weten het wel,dank zij de tip van de camping receptioniste. Wat een een onwezenlijk gevoel is dat om een rivier in te stappen en heet water te voelen. We gaan naar de bron, althans daar waar het beekje met een watervalletje in de rivier uitkomt en we dompelen ons onder in een giga douche van zo,n 45 graden. Nog nooit mee gemaakt,zo in de vrije natuur. Ik kan je vertellen dat dit ouder wordend koppel zich er gigantisch jong bij voelt. 

We gaan daarna nog zo,n uur in de monding van de rivier liggen luieren,kijkend naar het mooi kleurend water en...... naar  de locals die zich op hun vrije zaterdag ( ook liggend ) laven met een biertje of wat meer zij. Een van de vriendelijke meiden biedt ons een wodka/ Casis of zoiets aan. We bedanken beleefd. De zon recht op je bol, de ene keer wat koud water langs je stromend van de rivier,de andere keer warm water uit de " real hot spring"  Wat een wonderlijk super gevoel.

De maag begint te knorren. We sjokken in de vroege avond terug naar de camping, eten zuurkool ( kan allemaal  ), willen niet meer naar het dorp omdat onze knieën nog knikken, maar drinken een lekker wijntje op al dat geluk. Ondertussen laten we VAN MORRISON knallen. TAKE IT WHERE YOU FIND IT en nog veel meer songs en voor Marianne natuurlijk . BROWN EYED GIRL. 

Sunday: Another day in paradise. 
We maken een korte rit naar ons volgende project: Onderweg zien we dat NZ naast water,zon en wind nog een vierde bijna gratis energiebron heeft. Dat kleine heet water stroompje van gisteren komt ook in het zeer groot voor en kan dan Geothermische centrales voeden. Gebruiken die handel. Steeds meer zie je in het landschap rook pluimen,wat dus pure stoom blijkt te zijn.
We zijn in " Waimangu Vulcanic Valley " De sterke zwavellucht komt ons bij het buiten gaan al tegemoet en we maken ons op voor weer een fikse wandeling. We krijgen een in het Nederlands een keurige beschrijving van de tocht. En dat wordt er weer een die we nooit,neen nooit zullen vergeten. 
Voor we aftrappen moet ik om de sfeer nog beter aan te geven iets onaardigs kwijt, sinds Picton zijn we niet meer achterna gezeten ( of voorgezeten ) door bussen chinezen of Japanners. Niks mis mee met die lieve mensen,maar het zijn er soms op een mooie plek erg veel.
Nee , van de eerste stap wandelen we in serene rust door een oerwoud met weer prachtige planten en op heel veel punten fenomenale kijkjes op Crater meertjes en heet water stroompjes. Niet een,maar tig en steeds veranderen de kleuren in tinten die ik echt niet meer goed kan beschrijven. In 1886 zorgde een gigantische vulkaan uitbarsting dat hier de aarde op wonderbaarlijke wijze kon ontwikkelen. Steeds verder dalen we naar " Frying pan Lake " ,de naam zegt genoeg het water kookt gewoon. Onze bloeddruk ook,want dit is echt wonderlijk om te zien. Echo Crater- Inferno Crater- Raupo Pond Crater - Black Crater - Marble terrace - Iodine Pool. Je kunt geen bijzondere kleur noemen of hier ligt er een pallet vol van. Ben benieuwd wat straks de foto,s doen. Wij stoeren jongelingen hebben zo veel energie opgedaan met al de belevenissen van deze reis ,dat we het steile en met duizend trappen bezaaide MT Haszard track er ook maar even ( 1 uurtje ) bijnemen. Na een paar uur sjouwen en goed 5 km zeer bijzondere momenten is er gelukkig een busje terug. Wij zitten vol. 

Picknick, en toch maar op weg naar Rotorua waar we we gokken op " Whakarewarewa Thermal Valley" , ik zeg gokken,want we moeten een keuze maken, je hebt in dit gebied wel 6 parken die op een of andere manier uitblinken als het gaat om Geothermsiche wonderen. We kiezen voor dit omdat het van de oorspronkelijke Maori is en er nog een dorpje hebben . Bij binnenkomst zijn we net op tijd voor een traditioneel groeps show, maar dat gaan we waarschijnlijk wel snel vergeten. Men heeft er niet echt zin in en in Volendam zingen ze n dansen ze net iets beter. En daar is het erg. We kwamen vooral voor de Pohutu Geyser. De grootste en actiefste , maar ook die heeft vandaag niet al te veel zin . Ook hier weer op allerlei plekken heet water uit de grond en dat was vroeger natuurlijk altijd handig. Was doen,koken noem maar op. Voor een buitenstaander is het oppassen, want je moet wel weten waar je vingers aan kunt branden. Ons wordt te heet onder de voeten en we zoeken in Rotorua een leuke camping aan het meer. Ook daar hebben ze Hot springs,direct gevoed uit het nabij gelegen beekje. We wagen ons vermoeide lijf er weer in. Blijft te gek gevoel.

Ook nu blijven we de avond lekker buiten zitten bij onze camper. 

We hebben nog genoeg VAN MORRISON muziek om deze bijzondere ervaringen bij op te slaan. Zeer bijzondere muziek en mijn oren ook toepasselijk voor wat we mogen meemaken.

Luister maar mee. STEAL MY HART AWAY-IN TO THE MYSTIC - STRANDED - Uiteraard weer voor Marianne ,HAVE IN TOLD YOU LATELY en als absolute rake  klapper. THE BEAUTY OF THE DAY GONE BY en luister dan speciaal naar de zinnen op het laatst., AND KEEP ME YOUNG AS I GROW OLD.