Van Bergen naar Wolkenkrabbers

BANFF werd redelijk vroeg verlaten, we hadden het idee dat er in dit mooie dorpje en omgeving nog veel te zien was, het kwam met zijn typische bouwstijl aller vriendelijks over.We  hadden hier nog wel een paar dagen willen blijven, maar we moeten verder, op naar het laatste station.We kiezen voor de BOW VALLEY TRIAL ( zeg maar de alternatieve route naar CALGERY. De woeste bergen gaan langzaam over in glooiende groene heuvels ,het is of we door Frankrijk rijden. Op een wegspringend hert na is het ook gebeurd met het wild.. De bossen worden grasland en het wild worden koeien en paarden. De vlakten worden oneindig en links en rechts komen RANCHES met aansprekende   namen als " CHIEF GOLD STONE RODEO RANCH"  of " GHOST LAKE " 

We zijn in het land van de COWBOYS

We vinden het leuk dat we ook dit stukje van Canadas natuur hebben  kunnen mee pikken. Dit moet dan zo,n beetje de prairie voor stellen.

Na de flinke plaats COCHRANE denken we echter dat we in Schotland zijn, we zien namen als ( geloof me ) GLENEAGLES. We stoppen nog een paar keer om van de laatste vergezichten te kunnen genieten.

Daar doemt CALGERY op en we zien heel in de verte de contouren van SKISPRING SCHANSEN en een BOBSLEE BAAN. Daar willen we naar toe, CANADA OLYMPIC PARK , want CALGERY was in 1988 ook OLYMPISCH HOST. We herinneren ons hoe onze Yvonne van Gennip hier 3 gouden medailles won. We gaan een tijdje kijken hoe jonge helden van die schansen naar beneden suizen en gaan zelf met de lift in de toren van de hoge schans. Rondom is het een groote bouwput van nieuwe luxe woonwijken en sportaccomodaties. Wat opvalt aan de canadese woonwijken, is dat de huizen flink zijn, maar dicht op elkaar staan en bijna geen tuin hebben.De meeste mensen pakken kennelijk in het weekend hun Caravan of Camper of hebben zelf een huisje in de nabije bossen. OLYMPIC PARK blijkt zo,n beetje op 1200 meter hoogte liggen,toch geeft het buiten de schansen en bobsleebaan geen echt wintersport idee.

Via de Highway gaan we naar DOWN TOWN CALGERY. Het SANDMAN CITY HOTEL is gauw gevonden, een zoals duizenden,maar het ligt zeer centraal aan 7th avenue.                       De stad is net aan het bijkomen van de jaarlijkse CALGERY STAMPEDE. Het grootste cowboy gebeuren in de wereld.

Straks even gaan kijken, maar eerst nog een lastig klusje, we moeten naar het ALBERT COURT CENTRE. We hebben nog een openstaande bon en die moet je hier cash betalen. Het COURT HOUSE ( 30 verdiepingen hoog ) is 2 blokken verder dan het hotel ( vooruitziende blik gehad bij het plannen). We worden beter gefouileerd dan op Schiphol en moeten de camera inleveren, een briefje geeft aan dat ze niet van verbale of fysieke geintjes houden. Maar keurig 66 dollar afgetikt. Want we willen beslist nog een terug naar CANADA.

We lopen over het STAMPEDE festival terrein,waar het een chaos is. Hier werden 10 dagen lang bijna 24 uur per dag RODEO, COUNTRY AND WESTERNSHOWS, CONCERTEN ,BEURZEN en wat al niet meer zij gehouden. Duizenden liefhebbers overstromen dan de stad. Wat zullen hier veel dronken boeren hebben rond gezwalkt. Als gebouw valt het SADLE DOME STADIUM op, inderdaad het dak heeft de vorm van een paardenzadel. .

We eindigen de fikse wandeling terug in DOWN TOWN en wanen ons in MANHATTAN,NEW YORK, wat een wolkenkrabbers. Het is een hele omschakeling om in 24 uur van een van de idylische plekjes op aarde ( LAKE MORAINE ) verzijld te raken in de drukte van een lawaaierige stad. Na even zoeken vinden we een gezellig terassenstraatje en daar wordt het eten geblazen. Eigenlijk is CALGARY een stad zoals zovelen in NOORD AMERIKA ; maar ........geen cowboy gezien.Na wat shoppen is het gedaan met de pret. We gaan ons opmaken om terug te keren naar onze eigen LITTLE VILLAGE.