Yellowstone National Park ( part 1 )

Yellowstone National Park ( part 1 ) 

Kamperen zelfs met een luxe camper gaat niet altijd vanzelf. Je moet een beetje van probleempjes houden want zelfs bij een " brand new " camper ( of juist daarbij ) gaat wel wat mis. Deze morgen hebben we geen " hot water "en belanden we bij Marty Lennon van Park County RV repair. Die knallen met twee man een hele boel draden en dingen uit elkaar en na een uurtje en wat nieuwe onderdelen doet hij het weer. Thanks Guy,s. 

Hele ouwe  " Flying Burrito Brothers " voor deze twee uit Cody. Van de LP Hot Burrito,s ! die ik in 1972 in dienst al heb gekocht, niet toevallig.  CODY.CODY.

Op naar Yellowstone. Maar eerst nog een bezoekje aan Buffalo Bill dam. Tussen twee kloven die pakweg 80 mtr uit elkaar liggen is een betonnen muur gebouwd van zo,n 200 mtr hoog. Het water van de Shoshone rivier heeft hier een imposant stuwmeer gevormd en wordt hier met een enorm kracht door turbines geleid en met machtige wolken en geraas weer geloosd in de onderliggende rivier. We vervolgen onze weg door de brede en liefelijke Shosone valley en wanen ons dichter bij huis. Oostenrijk / Zwitserland. We parkeren de RV pal tegen de rivier om te picknicken. First Class ! Als je zo een tijdje zit te koekeloeren naar dat eindeloos voorbij razende water besef je hoe belangrijk dit medium voor ons is. Zonder water geen landbouw,dus geen voedsel en geen drinken en het is hier dus ook nog eens een pracht middel om schone energie op te wekken. We moeten zuinig zijn op de bron. 

De aanloop naar Yellowstone is groots, geweldige grillige rotsformaties en een prachtige rivier die ons volgt ( en dan moet het eigenlijke park nog beginnen ). Langzaam klimmen we tot boven de 2000 mtr en ligt de eerste sneeuw langs de weg en vooral ook op de nog hoger liggende pieken. Dan plots veranderd het landschap dramatisch, de prachtige dennen die ons aan weerszijde omgeven zijn allemaal kaal. Niet een paar,nee alles en dat zo ver als je kunt kijken is zo dood al maar zijn kan. Ik  weet van eerdere reizen dat ook hier de " pine tree beatle " heeft toegeslagen. Kilometers verder wordt het nog erger, nu is de zaak helemaal verbrand en als mikado stokjes ligt de hele zaak geknakt en door elkaar tegen de vlakte. Een macaber gezicht en andere entree van Yellowstone als wat we hadden verwacht. Van een ranger die langs de weg staat horen we dat de brand van zo,n 10 jaar geleden was en is opgezet om de opmars van de Beatle te verslaan. 

Bij Fischers Bridge denken we even snel het RV park op te rijden. Mooi niet ! " Full " . We komen uit Liemt,dus toch maar even  vragen. De info medewerker helpt ons aan een plek 40 km zuidwaarts. You are lucky because it,s absoluty the last one. Voor morgen en overmorgen valt er ook niks te reserveren, dus dat kan nog leuk worden hier. Karren maar. Bij de volgende campsite schrikken we ons rot van de lange rij voor de aanmeld desk. Wachten is een geduldige zaak maar wordt wat minder als er donkere wolken boven ons samen pakken. Daar sta je dan in de kouwe regen met nog 12 man voor je. Er zijn 2 loketten in de blokhut open en gemiddeld hebben ze 10 minuten nodig om iemand in te checken. Ze doen het hier grondig . Als ik op plaats 6 sta, zegt 1 man achter zijn loket, sorry " time for a break " en 20 man staan in de zeikende regen te balen. Ik maar zeggen dat Amerika zo,n goed georganiseerd land is, maar hier begrijpen ze er niks van. Uiteindelijk krijgen ons plekje, maar het volgens mij totaal verouderde computer systeem geeft voor morgen en overmorgen geen vrije ruimte aan. Komt u morgen vroeg maar terug , zegt de toch wel vriendelijke juffrouw. Veel van de twaalf campings hanteren een " first come,first in system"  Maar u kunt toch in uw computer zien wie er s,morgen weg gaan, probeer ik. Nee zo werkt dat niet. Eerst moeten ze ook echt weg zijn mijnheer.

ANYWAY THE WIND BLOWS zullen we maar denken met Eric Clapton & J.J. Cale 

Wildlive: 

We kamperen en verblijven constant boven de 2000 meter ( nu zelfs op 2400 mtr ) , dus het is maar goed dat we een extra deken hebben gekocht. Want s,nachts en s,morgens is het behoorlijk koud. 

Die morgen zijn we er vroeg bij(  7 am.) en karren we door een minder aantrekkelijk stuk naar het strategisch in het midden van het park gelegen Canyon Village. Niet alvorens we begroet worden door twee prachtige Elks ( Elanden)  en wat verder op kuiert en Bison over de weg ons op zijn gemak tegemoet. Rustig blijven mijnheer!! 

Nabij Canyon Village perst de zo rustig, brede Yellowstone River zich door een ravijn. ( hoe anders kom je aan die naam Canyon village ) Maar dit gebeurd ook nog eens met het nodige geweld, want het water dondert bij de Upper falls zo,n 90 meter naar beneden  en even later bij de Lower falls nog eens. Mooi gezicht en dat magistrale geluid.

Dan als een speer na de lokale camping ( first come, first in , nietwaar ) en de dame in kwestie  ( in Amsterdam geweest ) verhoort mijn smeekbede ( your lucky, we have still one place for one night)  en helpt ons aan iets wat eigenlijk niet mag, een tent plaats,maar dan wel de camper straks op de weg strak langs de kant parkeren. Geweldig bedankt mevrouw, we komen vanavond terug. 

Nu kunnen we relaxt aan de " Upper Loop " beginnen en die brengt ons alles wat we van Yellowstone hadden verwacht. 

Het weer breekt open, Beren op de weg  ? ( nee, net er langs), volop groene weiden met kleurige bloempjes, watervalletjes, beekjes, herten genoeg, een vos achterna gezeten door een hert ( je maakt wat mee )  overvolle parkeerterreinen,file,s als er weer een beer is gespot, kortte wandelingetjes ( want het gaat nog niet super voor de dappere Marianne )  ,luie Bisons, bergpieken met sneeuw, rotsen aah, rotsen ooh ,berggeiten ( dat die beesten kunnen blijven staan ) en..............

Warmte.

Bij " mamoth hot springs " , de naam zegt het al, kijken we ons ogen uit over een bergwand die vooral in zwart en wit op vel plekken stoom afblaast. Over houten vlonder paden lopen we te midden van dit soms angst aanjagende sombere ( maan) landschap. Het zwart,wit,grijs doet een jonge vrouw zeggen.

 " just fifthy  shades off grey ", geef mij het originele maar lacht haar man. Bijzonder in dit landschap zijn de " Perified trees ", zwart geblakerde versteende bomen te midden van die stomende woestenij.

We besluiten deze lange dag met het nogmaals bekijken van de " Upper falls" maar dan vanaf de " South Rim " bij " Artist Point". En ja,zo de wereld geschapen zou zijn:(wat ik niet geloof ) dan is hier toch echt wel een groot artiest bezig geweest. 

Wat een geweldig slot van een geweldige dag. 

Is een moment zoals " De Dijk " het zo mooi kan vatten.

MOOIER DAN NU ZAL HET NOOIT GAAN

We kamperen boven op een super vulkanisch gebied, als de zaak hier echt uit elkaar ploft net als miljoenen jaren geleden dan kan de wereld mooi opnieuw beginnen. Zou niet gek zijn. Toch gaan we met een lekker gevoel slapen, laat maar knallen. 

Niet waar " De Dijk " ?  Dan gaan we gewoon "DANSEN OP DE VULKAAN"