Rocky Mountains High

Om 8 uur vervatten we onze reis op Interstate 70. We willen de laatste dag door het Rocky Mountain National Park iets ten Noord Oosten van Denver. Wat geeft autorijden in Amerika toch een machtig gevoel,alleen al die gigantische trucks bekijken is een feest. Naast die bekende rode truck van coca cola is de kobalt blauwe van de firma Western een juweeltje wat er boven uitsteekt.
Als ik truckdriver zou zijn,dan toch graag hier. inderdaad Ton GIDDI UP GO.

Snel duikt de Colorado river weer op en die zal ons vandaag niet meer loslaten. Logisch ook want de rivier vormde de valleien ( soms canyons) en in die valleien ontstond het eerste leven,daarna kwam handel,dus volgde wegen en spoorlijnen en dat zie je in deze vallei goed. We rijden als het ware stroomopwaarts,op naar de oorsprong van deze machtige rivier. THE ROCKY MOUNTAINS. Deze bergketen met zijn CONTINENTAL DIVIDE deelt Amerika natuur technisch eigenlijk door de midden. Aan de oostkant stroomt het bergwater voornamelijk via de Missisippi naar de Golf van Mexico, dus Atlantic Ocean, aan de westkant via THE COLORADO RIVRR naar the Pacific Ocean.De rivier heeft ons als het ware begeleid door de prachtigste gebieden van Amerika. Dan is hij breed en bijna stilstaand,dan weer smal en snel stromend, soms loopt hij door enorme vlakten en maakte hij de diepe canyons. Steeds veranderend van kleur, diep blauw of smaragd groen, zand bruin of zilvergrijs door de zon. FRIEDRICH SMETANA meesterwerk DIE MOLDAU, zou zo ook op deze rivier van toepassing kunnen zijn. 

Bij het plaatsje NO NAME (ik verzin het niet) maken we eens stop en zien we de rivier als paradijs voor de velen rafters. Iets verder op rijden we over misschien wel mooiste stukje Interstate 70. Omdat de kloof hier smal is, liggen de rijbanen voor het oost en west verkeer zowat boven elkaar en een paar kilometer ligt alles zelfs boven de rivier gebouwd. Zo lossen we dat op in Amerika. Meer dan 250 km heeft de COLORADO ons weer geleid, bij EAGLE nemen we afscheid van de rivier ( denken we ) en trekken we via de 131 de hoge bergen in . Weer hebben we gekozen voor een weg,waar een toerist ( laat staan uit Holland) nauwelijks komt. De lokale mensen trouwens ook niet, want het is er weer tientallen kilometers eenzaamheid. 

Bij TOPONAS ( kruising van de 131 en 134 ) komt er leven. Zo werkt dat meestal in dit land. Ook nu klopt het, want naast 5 huisjes is er de " store " van ( wat blijkt ) BETTY. Hoeveel rotzooi kun je in een piepklein winkeltje proppen en tussen al die troep, staan wat levensmiddelen en curiosa. Betty zelf ligt er ook zo,n beetje de hele dag tussen, want opruimen dat is niet HERE PEACE OF CAKE. Of ik mag tanken vraag ik, zou wel mogen, maar er is NO FUEL. Ik kan 9 Miles de andere richting in of 22 Miles de goede , dat laatste doe ik maar niet. Dat tanken is een wonderlijk fenomeen hier. Als je hier een beetje pech hebt, dan ben je al 20 dollar kwijt voor je unberhaupt iets gevonden hebt.
We willen BETTY ( grand dad is from belgium) niet zonder omzet achterlaten en vragen of zij koffie heeft. Dat kan, maar THAT'S FOR FREE, you are a costumer. We durven niets anders te kopen als een reep chocola en danken BETTY hartelijk voor het gesprek en service. Zij blij, dat er iemand geweest vandaag.

Lekker gepicknickt in ARAPAHO NATIONAL FOREST. Kilometers bos met Alpenweiden en loslopende koeien. Na 100 km komen we bij KREMLING weer in de bewoonde wereld. We ontwijken nog net een overstekend hert, ( echt waar, nu red Marianne de zaak ) en zo zijn er nog wel 50 dingen die de moeite van het schrijven waard zijn.

Deze ga ik je niet onthouden ( en jullie gaan me ook niet geloven ) Vlak voor GRANBY staat bij een bruggetje het bordje COLORADO RIVER. Daar is ie weer. Stop !! Foto,s. !! Het is nu niet meer als een bergbeekje.
In GRANBY vragen we bij een Rangerspost naar een campground, daar staan we nu, op een heuveltje met LAKE GRANBY en GRAND LAKE aan ons voeten, prachtige wolken boven ons en de machtige ROCKYS om ons heen. Wie doet ons wat !!!!
Juist ja, THE COLORADO RIVER, want terwijl ik op de plattegrond van STILLWATER CAMPGROUND zit te turen zie ik dat THE RIVER ( die deze reis zo mee bepaald ) hier vlak voor ons neus ontspringt in dit bergmeer. Alles goed voorbereid, maar dit niet. GEWELDIG..WAT EEN TOEVAL.

Of je wilt of niet, dit is de vredige omgeving waar DOLLY PARTON zo lyrisch over kan zingen Zo op zijn tijd luisteren we daar samen wel eens naar. Yes I can. 

Luister maar naar muziek voor tevreden mensen.
LITTLE SPARROW, SMOKEY MOUNTAINS MEMORIES, COAT OF MANY COLORS, APPLEJACK.