We both love the rain

15 juni 2017 - Seattle, Washington, Verenigde Staten

Seattle: And we both love the rain.

Met gestommel en gezwier verlaten we het vaderland. Het blijft nog steeds een beetje raar,huis en haard voor een langere periode zo verlaten. Na nog een lange zwaai zien we Den Helder en Texel onder ons verdwijnen. Nog een enkel booreilandje en dan wordt het CLOUDY zou " Simon and Garfunkel " zingen. 

" Dusty Spring in het Veld " en " Aretha Franklin " begeleiden de eerste uurtjes en de IcelandAir boord bibliotheek geeft ook een mix of the best of Iceland music. Veel " Clanad " achtig aahs en oohs, ben er niet echt kapot van, maar omdat IJsland nadert draai ik toch gauw nog even mijn eigen opname van Clannad met Bono. IN A LIFE TIME. What's in a name zo aan het begin van een reis.

IJslanders blijken niet echt van de tijd, want ook de tweede vlucht heeft flink wat vertraging. Nu 2 uur. Kennelijk net zo als alles wat naar Noord Amerika moet vertrekken want de kille,ongezellige en veel te kleine vertrekruimten zijn overvol en de omroepster tettert onafgebroken met Gate wijzigingen en..... excuses. 

We vullen de tijd met lezen,muziek en extreem dure consumpties. Maar niet met de tennisboys hier naar toe gaan, zijn we zo failliet. 

" The Motors " zongen ooit AIRPORT. So many destination faces going to many places. Where the wheather is much better and the food much cheaper. Hoe toepasselijk kan het zijn.

We zijn weer op weg en onder ons glijd het schitterende sneeuw en ijs landschap van Groenland en Midden Canada aan ons voorbij. Alleen dat al is de vlucht waard. Voor Marianne gaat het allemaal wat minder. Ze heeft last van haar lies en 8 uur zitten en hangen doet daar geen goed aan. 

Toch komt ook hier weer een eind aan. Met een prachtig uitzicht over Down Town landen we in Seattle. Na wat gesleep om de juiste taxi plek te vinden komen we laat op de avond bij ons onderkomen, zowat recht onder de mooie verlichte Space Needle. We hebben er amper oog voor want na 23 uur op willen we maar een ding......Slapen.

Dat is goed gelukt,ondanks 9 uur tijdsverschil maar dankzij een slaappilletje. Gordijnen open en .......... we zien,waar Seattle zo beroemd om is. Regen...

Nu is Seattle op zich zelf, zo wie zo al niet de mooiste en spannendste stad ( eigenlijk is dat bijna niet een stad in Amerika), maar we zetten ons toch aan de wandel. Een uurtje of vijf slepen we ons ondanks de blessure van Marianne door de miezerige regen. " a pretty kind of a day " zegt iemand met gevoel voor humor tegen ons als we staan te schuilen. Het gaf aan dat men hier wel wat gewend is en merkbaar is dat men hier van het goede van het leven houd. Pike places Market blijkt leuk te zijn en bij de viskraam geven de boy,s bij elke bestelling een show weg. De vissen vliegen door de lucht en iedere bestelling wordt luidkeels door iedere medewerker krachtig herhaalt. Klantgerichte geinigheid daar houd ik wel van. 

Met vis komen we meteen bij dat waar Seattle en de hele Noord West kust o.a zo geliefd om is. Vis.........in alle soorten: Zalm, Oesters,Mosselen,Krab, noem het maar, en ....vers en van hoge kwaliteit. Dat doet ons meteen besluiten om nabij de Ferry Docks en goed restaurant op te zoeken. In het " Elliot Oyster House " doet Marianne  zich te goed aan een geweldig stuk " smoked salmon " en ik slacht met een partij gereedschap een " Dungeness crab". Goed glas " cabernet savignon erbij en wat maakt ons die regen buiten nou.  

Dat brengt mij bij de muzikale afsluiter van deze dag. De context van de song gaat over een ander stel. Een die zich nog moeten vinden in het leven en in de liefde, maar ik weet zeker dat " Mark Knopfler de song SEATTLE achter deze ramen en met dit weer heeft geschreven, die geweldige song van de cd " Privateering" 

Luister maar.  " Above the bar the tv,s are show the game. But we're not watching It. we're hardly focussing. Through the Windows in the fading day, first avenue is turning grey. We both love the rain. 

Hij bracht ons hier naar toe en " we accept it. " 

Foto’s

3 Reacties

  1. Theo:
    16 juni 2017
    Mooi geschreven en leuk om te lezen.
    Geniet van jullie vakantie.
  2. Anny Van der pasch:
    16 juni 2017
    Mies en Marianne we genieten nu al van het verhaal en we gaan ervan uit dat de klachten en de regen veranderen in alleen maar een feelgood ervaring!!!!
  3. Wilma van der heijden:
    23 juni 2017
    zou je ben al even onder weg